شنبه ها رو با نام تو آغاز میکنم

یکشنبه ها رو با یاد تو می گذرانم

دوشنبه ها رو با بوی تو می گذرانم

سه شنبه ها رو با خاطرات تو می گذرانم

چهارشنبه ها رو با مهر تو می گذرانم

پنج شنبه ها رو با عشق تو میگذرانم

جمعه ها رو با فکر کردن به تو می گذرانم

هفته ها رو به عشق تو به پایان می رسانم

چه موهبت بزرگیست دوست داشتن 

وقتی بر پیشخوان قلبت می نشیند 

و سکوت می کند

وقتی تمام ایده آل هایت رنگ می بازند

و استدلال هایت به گل می نشینند

درست در لحظاتی این چنین

حادث می شود و تو را از تو می گیرد

هم از این روست که دوستت دارم!

از هیاهوی واژه ها خسته ام

من سکوتم را

از اوراق سپید آموختم

روشن ترین واژه ها نیست؟

همیشه در خلوت

مرگ را مجسم دیده ام

آیا مرگ

خونسردترین واژه ها نیست؟

تا چشم گشودم

از چشم زندگی افتادم

شبی_ شاید امشب _

زیر نور یک واژه خواهم نشست

نام خونسرد معشوقه ام را

بر حواس پنجگانه ام

خال خواهم کوفت

و همزمان

پایین آخرین برگ خاطراتم

خواهم نوشت:

                     پایان